Σε πολύ γενικές γραμμές, η υδροπονική είναι η καλλιέργεια των φυτών απουσία χώματος. Οι ρίζες τους πλέουν σε νερό ή άλλο ανόργανο υλικό από το οποίο διέρχεται συνέχεια νερό. Οι καλλιεργητές του είδους χρησιμοποιούν διάφορες παραλλαγές της μεθόδου αυτής. Τοποθετούν την ορχιδέα μέσα σε διάφανο γυάλινο βάζο, γυμνόριζη με το 1/3 των ριζών της μόνιμα μέσα σε νερό και το αλλάζουν περίπου μια φορά την εβδομάδα. Άλλοι πάλι επιλέγουν να έχουν τα φυτά για δύο συνεχόμενα 24 ωρα στο νερό. Μετά ακολουθεί μια περίοδος ξηρασίας, τεσσάρων περίπου ημερών ανάλογα με την εποχή και τις ιδιαιτερότητες του χώρου μας. Ελκυστικό, δεν βρίσκετε; Τόσο αισθητικά όσο και από πλευράς οικονομίας χρόνου και χρήματος (διαβάστε εδώ τη σχετική ανάρτηση και δείτε εδώ τα video).
Πριν δύο χρόνο περίπου αποφάσισα να πειραματιστώ και εγώ με την μέθοδο αυτή κυρίως με τρεις διαφορετικούς τύπους ορχιδέας, Phalaenopsis, Cattleya και Oncidium. Σε ότι αφορά τα δύο τελευταία γένη τα αποτελέσματα δεν ήταν ικανοποιητικά. Τα φυτά υπέφεραν από την υγρασία και είχα θέματα με μούχλα το χειμώνα. Στο τέλος βαρέθηκα και ξαναεπέστρεψαν σε υπόστρωμα. Σημειώνω ότι και τα δύο φυτά είχαν κατεστραμμένο ριζικό σύστημα. Το νερό δεν βοήθησε ιδιαίτερα. Ενώ στην αρχή έβγαιναν καινούριες ρίζες, μετά η επαφή τους με το υγρό στοιχείο δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Επειδή και τα δύο γένη έχουν παρόμοια σε δομή ρίζες, η συνεχής επαφή με το νερό δεν ήταν κάτι που τους άρεσε. Η επιλογή πάλι να τις αφήνω στεγνές για κάποιες ημέρες δεν λειτούργησε υπέρ των φυτών. Δεν ξέρω ποια θα ήταν τα αποτελέσματα αν δοκίμαζα την υδροπονική καλλιέργεια σε φυτά με ισχυρό ριζικό σύστημα. Ίσως τότε να μην το διακινδύνευα καθώς πιστεύω ότι ότι πάει καλά δεν το πειράζουμε.
Με τις Phalaenopsis τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τα πειραματόζωα μου ήταν τρία, μια mini phal, και δύο κανονικές - η μια είχε εντελώς κατεστραμμένες ρίζες και η άλλη ήταν σε κακή κατάσταση - μισοσαπισμένες ρίζες, λίγα φύλλα κτλ. Η mini phal δεν τα πήγε καθόλου καλά με το νερό. Οι λεπτές της ρίζες δεν άντεξαν τη συνεχή επαφή με το νερό. Αν την άφηνα για λίγες μέρες χωρίς νερό στέγνωνε επικίνδυνα. Μεγάλος μπελάς η διατήρηση των επιθυμητών επιπέδων υγρασίας. Οπότε η μικρή ορχιδέα μεταφυτεύθηκε πολύ σύντομα σε φλοιό.
Με τις άλλες δύο τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά έβγαλαν καινούριες ρίζες, φύλλα και έδωσαν ανθοφορία. Το καλοκαίρι δεν με απασχόλησαν καθόλου, τους αλλάζω νερό μια φορά την εβδομάδα και κατά την απουσία μου δεν χρειάστηκαν επίβλεψη. Γέμισα το βάζο με το νερό μέχρι πάνω και τις ξέχασα για δύο εβδομάδες. Η λίπανση, ένα παιχνίδι και αυτή. Λίγο διάλυμα λιπάσματος μέσα στο νερό τους και αυτό είναι όλο.
Δείτε το βίντεο 👇👇👇👇
Το συμπέρασμα από αυτή την εμπειρία είναι ότι η υδροπονική από τη στιγμή που θα δουλέψει και θα μπει το φυτό σε σειρά είναι μια μέθοδος που όντως προφέρει οικονομία χρόνου και χρήματος. Τα φυτά είναι ευχαριστημένα και αναπτύσσονται εξίσου καλά. Θα σας πρότεινα να πειραματιστείτε με μια Phalaenopsis αλλά να είστε προετοιμασμένοι για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο. Σε κάθε περίπτωση θέλει υπομονή και συστηματική παρατήρηση για να επεμβαίνετε διορθωτικά. Η καλύτερη εποχή για να πειραματιστείτε η άνοιξη μετά το πέρας της ανθοφορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου