Δυστυχώς δεν είναι λίγες οι ορχιδέες που φτάνουν στα χέρια μας σε γυάλινο κυρίως δοχείο χωρίς τρύπες αποστράγγισης. Μια τέτοια σύνθεση απαιτεί γνώσεις και εμπειρία για να μην καταλήξει άλλο ένα φυτό στα σκουπίδια. Τα βασικά προβλήματα που προκύπτουν είναι δύο. Ο κακός αερισμός του ριζικού συστήματος και η αδυναμία μας να απαλλάξουμε το φυτό από περίσσειες ποσότητες νερού.
Η πιο σωστή επιλογή για έναν αρχάριο του είδους είναι η άμεση μεταφύτευση της ορχιδέας στην κλασική διάφανη γλάστρα μέσα σε φλοιό πεύκου. Αλλά ίσως και αυτό να είναι δύσκολο για όποιον έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με το φυτό αυτό. Πάμε λοιπόν να δούμε βήμα βήμα πως μπορούμε να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα της ορχιδέας μας σε αυτό το περιβάλλον.
Αν δεν έχουμε οπτική επαφή με το ριζικό σύστημα της ορχιδέας τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα ακόμη και για έναν έμπειρο καλλιεργητή. Χρησιμοποιείστε ένα καλαμάκι από σουβλάκι για να ελέγχετε περιοδικά την υγρασία του υποστρώματος. Όταν το καλαμάκι βγαίνει από το υπόστρωμα εντελώς στεγνό τότε μπορείτε να ποτίσετε ψεκάζοντας το υπόστρωμα στην επιφάνεια του μέχρι να νοτίσει καλά. Ο ψεκασμός βοηθάει στην ομοιόμορφη κατανομή του νερού.
Αν τώρα έχετε οπτική επαφή με το ριζικό σύστημα ψεκάζετε μόνο όταν οι ρίζες πάρουν το γνωστό γκριζοπράσινο χρώμα της αποτισιάς. Τους καλοκαιρινούς μήνες που το νερό εξατμίζεται πολύ γρήγορα μπορείτε να ποτίσετε το φυτό μέχρι που η στάθμη του νερού να είναι περίπου ένα δάκτυλο από τον πάτο της γυάλας.
Για να βοηθήσετε τον αερισμό του ριζικού συστήματος μπορείτε με μια λεπτή ελαστική σπάτουλα σιλικόνης ή ξύλινη, σαν αυτές που χρησιμοποιούν οι παθολόγοι, να γλείφετε περιμετρικά το εσωτερικό του βάζου ώστε να μετακινηθεί λίγο ο φλοιός και να κινηθεί ο αέρας. Ψεκάζετε περιοδικά με οξυζενέ για προληπτικούς λόγους μειώνοντας τις πιθανότητες να δημιουργηθούν μύκητες. Σε κάθε περίπτωση η εμπειρία μού έχει δείξει ότι τα βάζα αυτά έχουν ένα πλεονέκτημα τους καλοκαιρινούς καθώς το φυτό μπορεί να αντέξει μέχρι και δύο εβδομάδες απότιστο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου