Σάββατο, Νοεμβρίου 12, 2016

Η ιστορία της δικής μου Vanda. Μια ιστορία υπομονής, επιμονής και φυσικού μεγαλείου!

Όταν ξεκίνησα να αναζητώ διαφορετικά είδη ορχιδέας, ένα πραγματικά με μάγεψε. 


To φυτό αυτό έχει κάτι το μαγικό και το μεγαλόπρεπο. Φανταζόμουν ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να βρω μία.  Και να που τη συνάντησα τυχαία φέτος την άνοιξη σταματώντας σε ένα φυτώριο να πάρω, ούτε θυμάμαι τι. Την είδα σε αυτό το τεράστιο βάζο. Ένα φυτό τόσο εντυπωσιακό με ζωηρά μώβ άνθη. Έκανα γαργάρα την τιμή της την πήρα και φύγαμε!





Αυτό το βάζο αν και εντυπωσιακό δεν μου άρεσε για μόνη κατοικία του φυτού μου. Μια από τις βασικές αρχές τις καλλιέργειας της ορχιδέας είναι αερισμός των ριζών. Μου πήρε αρκετό καιρό να την βολέψω. Την έβγαλα από την γυάλα και την κρέμασα σε σκιερό μέρος μέσα στην αυλή μου. 





Όμως δεν πήγαινε καλά. Οι ρίζες της είχαν κάτι το περίεργο. Ένα χρώμα προς το καφέ πράσινο. Στην αρχή νόμισα ότι έφταιγε η ζέστη, αν και φυτό που αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες. Την έβαλα πάλι μέσα στη βάζο και την μετέφερα μέσα στο σπίτι σε φωτεινό μέρος. Όσο περνούσε ο καιρός η κατάσταση με τις ρίζες χειροτέρευε. Γίνονταν σκούρες και ξυλώδεις. Το φυτό σιγά σιγά άρχισε να κιτρινίζει τα φύλα του το ένα μετά το άλλο.




Άρχισα να ψάχνω τι συμβαίνει. Fusarium εφιάλτης των καλλιεργητών (δείτε εδώ σχετικό video). Θανατηφόρος μύκητας. Η επιλογή μια και μοναδική. Να καθαρίζω το φυτό μέχρι να φτάσω σε υγιή ιστό. Το τι έμεινα το δείχνει η φωτογραφία. Μια ορχιδέα μισή σε κορμό από το αρχικό της μέγεθος και χωρίς ρίζες!



Αυτό που ακολούθησε δεν το πιστεύω ούτε εγώ. Άρχισα να την βυθίζω για καμιά ώρα καθημερινά μέσα σε νερό. Τις υπόλοιπες ώρες έμενε σε ένα βάζο με ζελέ νερού έχοντας μια μικρή μόνο άκρη του βλαστού  της σε επαφή με το ζελέ για να μην σαπίζει. Τις ζεστές νύχτες του Αυγούστου της περνούσε ξαπλωμένη πάνω σε υγρή πετσέτα. Ψεκάσματα στα φύλλα όλη την ώρα. Αποτέλεσμα. Το φυτό δεν αφυδατώθηκε έβγαλε το καλοκαίρι  και μεγάλωσε λίγο.



Παρατηρείστε τη διαφορά στο χρώμα του κεντρικού φύλου. Το ανοικτό πράσινο είναι το πιο φρέσκο.


Σήμερα τρεις μήνες από τότε που την "καθάρισα" η πρώτη νέα ρίζα κάνει δειλά δειλά την εμφάνισή της στη βάση της.






Εύχομαι η συνέχεια της ιστορίας της, να είναι αυτή της μετά το Fusarium ανθοφορίας της. Η μέχρι τώρα πορεία της με δίδαξε ότι με υπομονή όλα είναι δυνατά!

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου